Categorie: Paulien Vermaas

Identiteit

Er kwam op de Instagram wat voorbij over slechthorendheid. Iemand had een boek gelezen over labelen. We labelen graag mensen omdat dat overzicht geeft. Maar een mens valt niet te labelen of ergens in een hokje te stoppen. Soms is het fijn om een naam te hebben zodat je weer verder kunt en dingen kunt aanpakken om je leven weer op de rails te krijgen. (meer…)

En toen zat ik thuis

Tja, en toen zat ik een week thuis. Het zat er ooit aan te komen dat ik ook een keer positief getest zou worden. Ik bedoel daar kun je niet aan ontkomen als je in het onderwijs werkt. Er waren al aardig wat collega’s besmet en ook een aantal leerlingen. Er is bij mijn school een kerk waar wij zonder afspraak kunnen testen. Regelmatig gaat een groepje collega’s er naar toe. Ik had maandag en dinsdag een zelftest gedaan en beide keren waren negatief. Woensdag had ik me laten testen bij de kerk. Ik had geen klachten, maar deed het uit voorzorg gezien mijn werk. (meer…)

Wat als…

Weer een column dat geïnspireerd is door  het boek ‘Middernachtbibliotheek’ van Matt Haig. Ik vond het een heel mooi boek en ging daardoor weer naar mijn eigen leven kijken. Het boek gaat over Nora. Nora denkt dat zij verkeerde keuzes heeft gemaakt en daardoor krijgt zij een kans om andere levens uit te proberen. (meer…)

Zo, even over werk babbelen

De afgelopen weken heb ik vooral geschreven over hoe ik in het leven sta, allemaal geïnspireerd door de boeken die ik had gelezen. En weer heb ik een boek gelezen dat mij heeft geïnspireerd, maar dat komt een volgende keer. Nu wil ik weer over mijn werk schrijven.

Hoe gaat het op het werk? Heel wisselend, maar ik ben gelukkig wel gewend aan die reisafstanden. Ik heb nu ook de sleutel van mijn werk waardoor ik nu om half 8 kan beginnen. Want dan ben ik de file en de grote drukte op de weg voor. En sta ik alleen op de terugreis in de file. Dat is ook beter voor mijn enkel. Dan belast ik het niet twee keer per dag met steeds gas, remmen, gas, remmen en dergelijke. Daarnaast is het ook wel lekker om vroeg te beginnen, dan kan ik op mijn gemak opstarten, bakkie thee drinken en mails doorlezen. (meer…)

Verdwaald in je eigen lichaam

‘Een ernstige ziekte krijgen, is de weg kwijtraken in je eigen lichaam.’ Dat is een quote uit het boek ‘Drijfzand’ van Henning Mankell. Hij schreef in zijn boek over zijn leven en wat kanker met hem deed. Het was zijn laatste boek.

Terugkomen op die quote. Nee, fibromyalgie kun je absoluut niet vergelijken met kanker. Want ik ga er niet aan dood. Het is hooguit irritant, vermoeiend en vervelend om continue pijn te hebben. Maar eerlijk gezegd, ik heb er gelukkig niet extreem veel last van zoals sommige anderen. Dus ik heb geluk om het zo maar te zeggen. Maar het is vooral dat tweede deel van die zin, ‘is de weg kwijtraken in je eigen lichaam’. Dat is een mooie omschrijving. Want al lezende, besefte ik dat ik eigenlijk mijn eerste jaar na de diagnose zo heb ervaren. Fibromyalgie bepaalde mijn leven, ik was mijn weg kwijt. Ik had geen dromen meer, alles wat ik nog wilde doen was weg. Op het moment van diagnose was ik 28 en vlak erna 100% afgekeurd. Tja… (meer…)

Zo gaat het leven

Weer een inspiratie door een boek, ‘De wilde stilte’ van Raynor Winn. Nee, ik heb het nog niet uit. Het is een vervolg op ‘Het Zoutpad’. En ook weer zo mooi geschreven. Jaren geleden, dan heb ik over 15-17 jaar geleden, vroeg een kennis of ik een stukje wilde schrijven over waarom je dankbaar bent voor het feit dat je fibromyalgie hebt. Ja, je leest het goed… hoe kun je daar nou dankbaar voor zijn? (meer…)

Leesuitdaging… doorgegaan of gestopt?

Op 1 november was ik met een soort van een leesuitdaging  begonnen op Instagram. ‘Journey through War and Peace’ werd door iemand georganiseerd. Het boek War and Peace van Tolstoj heb ik al een tijd in mijn kast staan, maar nooit uitgelezen. Nu dacht ik, dat is een mooie gelegenheid om het eindelijk uit te lezen omdat je het samen met velen doen. Dus elkaar erin kan steunen. (meer…)

Het verschil tussen ‘heb’ en ‘ben’

Dit keer heb ik veel onderwerpen waar ik over wil schrijven. Dat allemaal dankzij het boek ‘Drijfzand’ van Henning Mankell. Hij is een van mijn favoriete auteurs. Zijn boek ‘Drijfzand’ is zijn persoonlijke en tevens zijn laatste boek. Het boek is persoonlijk omdat hij over zijn leven schrijft en wat kanker met hem doet. Hij onderzoekt zichzelf vooral op het psychisch gebied en door kanker kijkt hij terug op zijn leven. Ik moet wel zeggen dat zijn boeken mij altijd aan het denken zet. Vaak staan er ook zinnen in, oftewel quotes, die mij erg aanspreken.  (meer…)

Herfstvakantie

Vorige week was er geen column van mij. Ik was lekker een weekje weg. En ik had eerlijk gezegd niet de energie om het weekend ervoor te schrijven. De reden dat ik geen energie had om te schrijven was dat ik ziek was. Ik heb op de woensdag voor de herfstvakantie mij moeten laten testen, want ik had plotseling keelpijn en was een beetje aan het hoesten. Maar ja, ik heb dat elk jaar rond deze tijd. Regels zijn regels dus heb ik mij laten testen. Negatief zoals ik had verwacht. (meer…)

Toch een onderwerp…

Zwaar zit ik na te denken, waar ga ik vandaag over schrijven. Gisteravond in bed bedacht ik een onderwerp en had al een conceptje in mijn hoofd uitgeschreven. Maar, ik weet niet meer wat het onderwerp ook al weer was. Dus zit ik zwaar na te denken. (meer…)