Categorie: Rob van Spanje

De jaarwisseling

Mijn eerste column in het nieuwe jaar.
In dat nieuwe jaar passen ook nu weer precies 365 dagen. Zo meteen lacht een heerlijk blanco vel papier mij weer toe. Ik glimlach alvast terug. Er zullen ook dit jaar nog veel maagdelijk witte A4-tjes volgen. Die ga ik telkens weer met plezier zwart maken. Simpel, omdat ik geniet van het schrijven van deze columns. (meer…)

Mijmeringen in december

Mijn laatste column van dit jaar.
Eén keer per jaar gedraag ook ik mij als kuddebeest en blik terug op het afgelopen jaar. En -zoals het dan kennelijk hoort- kijk ik ook alvast even vooruit naar wat het nieuwe jaar wellicht in petto heeft. Alhoewel, dat klinkt zo afwachtend; alsof het je overkomt. Ik kijk liever naar wat ik er zelf van wil gaan maken. (meer…)

Sinterklaas

Hij is er weer. Sinterklaas.
Het nieuws over Sinterklaas werd dit jaar overschaduwd door de Zwarte Pietendiscussies van de afgelopen maanden. Een oeverloos touwtrekken tussen volwassenen over wat een beetje spannend en vooral vrolijk feest voor kinderen behoort te zijn.
Laten we dat alsjeblieft vooral zo houden. (meer…)

Sombermansen

Zo luidt de kop van een krantenartikel van twee weken geleden. Volgens recente onderzoeksresultaten zijn Nederlanders het meest depressieve volk van Europa.
Dat zet menigeen aan het denken: de statistieken “bewijzen” het immers.
De vraag is of het wel zo is. (meer…)

De kikker

In onze tuin hebben we een gemetselde vijver. Zo eentje in L-vorm met een vlonder naar het lager gelegen tweede terras. Al enkele jaren zit er zo’n 15 cm onder het waterpeil een lek, mogelijk veroorzaakt door de wortels van een stevige boom. Dat betekent dus regelmatig water bijvullen.
De boom is inmiddels verdwenen, het lek niet. (meer…)

Mijn beperkingen

Ach, wat heb ik het er moeilijk mee gehad.
Ooit heb ik gedacht de hele wereld aan te kunnen. Een heerlijke toekomst lacht mij tegemoet. Beren op de weg heb ik nog nooit gezien. Na een verkeerde beroepskeuze ziet het plaatje er opeens heel anders uit. Baan kwijt, langdurig werkloos, psychische klachten en uiteindelijk chronisch depressief.
En dan? (meer…)

Vakantie

Als mensen op vakantie gaan, laat ik hen regelmatig weten: “Ik wens je alles toe wat vakantie voor jou tot vakantie maakt.” Wat dat is vult iedereen wel voor zichzelf in. Voor de een is dat eens helemaal niks doen, alles kan maar niks moet tot en met de meest uiteenlopende doe-vakanties. (meer…)

Reünie

Medio 2012 schreef ik een column over het kleinseminarie in Cadier en Keer.
Math, een van mijn beste kameraden van wat toen nog de lagere school heette, gaat daar naartoe. Ik dus ook. Dat doen goeie vrienden op die leeftijd. Ik ben dan twaalf jaar.
Math is niet meer. Altijd sportief maar een fatale ziekte is zijn lot.  (meer…)

Mijn boterhammentrommeltje

Na dertig jaar werken word ik werkloos.
Het is 2003. Ik ben dan net 51 jaar en word bij uitzendbureaus al helemaal niet meer ingeschreven. Gebeurt dat wel? Ik verwacht er helemaal niks van. Dat zal ook blijken. Ook het toenmalige CWI -het huidige UWVwerkplein- volgt diezelfde koers.
(meer…)