Tja, en toen zat ik een week thuis. Het zat er ooit aan te komen dat ik ook een keer positief getest zou worden. Ik bedoel daar kun je niet aan ontkomen als je in het onderwijs werkt. Er waren al aardig wat collega’s besmet en ook een aantal leerlingen. Er is bij mijn school een kerk waar wij zonder afspraak kunnen testen. Regelmatig gaat een groepje collega’s er naar toe. Ik had maandag en dinsdag een zelftest gedaan en beide keren waren negatief. Woensdag had ik me laten testen bij de kerk. Ik had geen klachten, maar deed het uit voorzorg gezien mijn werk.

De volgende ochtend kreeg ik de uitslag. Ik moest opnieuw inloggen omdat ik niet geloofde wat er stond, namelijk positief. Ik was zo gewend dat ik altijd negatief was, dus kwam het als een schok. Want ik had dit keer geen klachten. Dat hield in dat ik 3 dagen in isolatie moest.

Meteen dacht ik aan mijn ouders, want ik was bij hun geweest. We hadden wel goed afstand gehouden maar toch wat als… Ik heb ze gebeld en gezegd dat ze een afspraak moesten maken om zich te laten testen op maandag. Want er moet 5 dagen tussen zitten. Ik zou me schuldig voelen als ze positief getest zouden zijn. Maar zij waren er nuchter onder en zeiden, we kunnen het ook oplopen in het winkelcentrum of ergens anders. Tja, dat is waar maar toch… Gelukkig hoefden zij niet in isolatie tot het testmoment. Gelukkig negatief!

Toen kreeg ik last van hoesten en hallo 7 dagen in isolatie. Gelukkig dat mijn ouders en mijn zus in de buurt wonen. Mijn ouders hebben boodschappen gedaan. Maar toch… 7 dagen… Het hoesten werd gelukkig niet erger en ik kreeg geen andere klachten, behalve dat ik wat langer sliep dan gewoonlijk. Dinsdag was ik eigenlijk zo goed als klachtenvrij maar ik moest toch 7 dagen binnen blijven.

Ik kwam de dagen door met lezen, huishouden, brood bakken en Dr. Who kijken. Ik kwam erachter dat op Prime de eerste 10 seizoenen stonden van Dr. Who. Yes, want ik ken de serie alleen pas vanaf de 11de Doctor, dus volgens mij vanaf seizoen 5 of 6.

Ik heb echt geluk gehad dat het alleen maar bij een beetje hoesten bleef en niet meer. Ik denk dat als ik niet gevaccineerd was geweest dat ik behoorlijk ziek zou zijn geweest. Wel merkte ik afgelopen vrijdag dat het werken best vermoeiend was. Geen wonder, 7 dagen niets doen naar weer de hele dag werken. En ik had ook een bepaalde spanning omdat ik geobserveerd zou worden net als een aantal andere collega’s.

Afgelopen zaterdag deed ik boodschappen, mijn slaapkamer en de overloop gedaan. Toen sloeg het toe. Mijn lijf werd moe en mijn hand trilde een beetje toen ik een kop thee pakte. Dus ja, mogelijk toch wat impact van corona. De komende dagen toch even daar goed opletten en ook aan toe geven.

Wel blijf ik voorzichtig en ik houd afstand met vrienden en familie. Want door mijn werk loop ik altijd het risico het toch bij me te kunnen dragen en een zelftest is niet 100% betrouwbaar. Maar voor nu weer lekker aan het werk en ervan genieten!

written by

4 reacties op En toen zat ik thuis

  1. Lieve Paulien,

    Ook ik werk in het onderwijs maar tot nu de dans ontsprongen. Toch herkenbaar wat je schrijft. Ook mijn collega’s beschrijven het zo.
    Beterschap en gelukkig heb je vast nog wat mooie boeken liggen. Beterschap.

    • Lieve Jessie,

      Ik hoop dat het aan je voorbij gaat.
      Ja, genoeg boeken! Dank je wel.

      Ik ben wel weer gelukkig ondertussen aan het werk geweest, maar toch even rustig aan doen.

Laat een antwoord achter aan Paulien Vermaas Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.