Volgens wetenschappers is onze aardbol rond.
En dan zou ie ook nog eens draaien. De ene keer zon, even later is het alweer nacht. De zon staat kennelijk stil dus het is wel de aarde die moet draaien. Zover reikt mijn kennis van het heelal en dan houdt het echt wel op. De snelheid van het licht is 300.000 kilometer per seconde en dan praten we over miljoenen lichtjaren. Ik vind het al lang duren als het twee seconden duurt voordat die lamp in de kamer eindelijk begint te branden.
Het mag duidelijk zijn: van het heelal snap ik helemaal niks.

Die aardbol. Als je jong bent, denk je dat je er dan ook vanaf kunt vallen. Nog nooit van zwaartekracht gehoord. Word je ouder dan komt het verstand der jaren. Je begint daadwerkelijk te geloven dat de wereld rond is.
Zien kun je het niet; een kwestie van geloof.
Geloof in de wetenschap. Allemaal mannen en vrouwen die daarvoor hebben gestudeerd.
En dat geloof je?

Ik val meteen maar met de deur in huis.
Laat je niks wijsmaken: de aarde is plat. Gewoon, helemaal plat.
Heb jij je wel eens afgevraagd wat het verschil is tussen plat en platvloers?
Soms denk ik wel eens dat de aarde gewoon platvloers is maar dan doe ik heel veel mensen tekort die telkens weer proberen om de aarde leefbaar te maken en te houden. Zij weten wat naastenliefde kan betekenen op deze aardkloot. In een god die daar allemaal voor zorgt, geloof ik allang niet meer maar ik heb wel een diepgeworteld vertrouwen in al die mensen van goede wil!

Vrijwel dagelijks lees ik nieuws dat er weer honderden mannen en vrouwen van de aardbodem zijn verdwenen. Gewoon, verdwenen. Niemand weet waarom en waar ze zijn gebleven. Ze zijn gewoon van het ene op het andere moment weg.
Zij gaven slechts hun mening. Zij hadden hun eigen opvattingen en ideeën hoe deze wereld er anders uit zou kunnen zien. Misschien wel beter. Daarvoor was te weinig plaats; ze zijn door de maatschappij over de rand geflikkerd en opeens verdwenen.
Over de rand flikkeren kan alleen maar als de wereld plat is!

Ik lees het nieuws over die honderdduizenden vluchtelingen.
Gevlucht voor oorlog, honger; dagelijks moord en geweld. Dat raakt mij telkens weer. Zijn economische vluchtelingen die hier een menswaardiger bestaan hopen op te bouwen minder dan zij die gevlucht zijn voor oorlog en geweld? Ik weet wel zeker van niet. Toch sluiten wij voor hen de grenzen. Wij willen hen niet meer; het zijn er te veel. Dat heet politiek.

Hopelijk zullen zij toch worden opgenomen in onze gemeenschap. Het zijn mensen, net zoals jij en ik.
Zo nee, dan zullen zij verdwijnen in de anonieme massa van wat tegenwoordig die gecultiveerde Westerse wereld heet. Te pas en te onpas gaat het over illegaliteit, ongewenste vreemdelingen. Mensen die hier hun geluk willen beproeven en een nieuw, menswaardig bestaan willen gaan opbouwen. Vaak, heel vaak belanden zij als zwerver op straat. Zij verdwijnen in de anonimiteit. Misschien uiteindelijk wel in de criminaliteit. Vind je dat gek?

En dan komt de dag dat zij zomaar van deze aardbodem zijn verdwenen.
Dat kan alleen maar als de aarde plat is; ontzettend plat.
Onze maatschappij is zodanig “ontwikkeld’ dat mensen met andere normen en waarden het hier moeilijk hebben. Veel mensen kennen het woord integratie alleen maar uit het woordenboek.
Ja natuurlijk. In theorie willen ook wij al die vluchtelingen helpen.
Speelt het in de eigen achtertuin? De mening verandert als een blad aan de boom.
Echte idealisten en mensen met een gouden hart komen bovendrijven.
Zij weten wat naastenliefde betekent.

De hele wereld bestaat uit simpele stippellijntjes op de landkaart. Ieder land beschermt zijn eigen grenzen. Je zult maar geboren zijn binnen net dat “verkeerde” stippellijntje. Zelf heb je daar nooit voor gekozen maar je voelt je er wel doodongelukkig. Geen enkel perspectief voor jezelf en je gezin. Je zoekt nieuwe kansen in voor jou onbekende landen. Alles op hoop van een betere toekomst.
Welk mens wil dat niet?

We schrijven 2016. Nog nooit is een stippellijntje zo simpel en zo moeilijk geweest.
Zolang dat zo is, begrijpen we nog altijd niet wat het betekent om mens te zijn. Gewoon, mens.
En daarom is onze aarde plat; heel plat. Soms ordinair platvloers.

 


Meer columns van Rob van Spanje? Lees zijn bundel Vis op vrijdag!
[bol_product_links block_id=”bol_56fec0b761913_selected-products” products=”9200000039366285″ name=”Vis op vrijdag” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

written by

2 reacties op De aarde is plat

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.