Ik lees het toevallig op Facebook.
Dit schijnt de week van de Humor te zijn.
Jawel, ook nog met een Hoofdletter. Geen idee wie dit heeft bedacht.
Alleen maar omdat het de week van de Humor is schrijf ik er toch wat over. Voor de rest heb ik er helemaal niks van gemerkt.

Ik heb de ballen verstand van humor.
Lullig om er dan toch wat over te gaan schrijven.
De een denkt waarom schrijf je er dan over, een ander heeft meteen associaties met lul(lig) en ballen. Kan ik daar wat aan doen?

Ik vind het zelf heerlijk om wat te stoeien met taal; simpel wat goochelen met een paar woorden. Associaties oproepen en mensen even op gedachten brengen die er vervolgens helemaal niet zijn. Wat eenvoudige woordspelingen met als het kan vooral wat droge humor. Meestal een doorsnee droogkloot dus. Sorry, begin ik alweer over die mannelijke genitaliën.
Prachtig vind ik zeker ook een gezonde dosis zelfspot, redelijk overgoten met wat ironie of satire. Sarcastisch ben ik zelden. Iemand ronduit beledigen zal ik nooit, zeker niet als dat kennelijk ook nog humor zou moeten voorstellen.
Wat is humor dan wel?

Geen idee. Ik ga terug naar lang vervlogen tijden. De tijd waarin er alleen zwart-wit film bestaat zonder geluid. Charley Chaplin, Laurel en Hardy. Zij brengen mensen aan het lachen zonder ook maar een woord te zeggen. Slapstick dus. Meer dan knap. Menigeen lacht er nog altijd om.
Is dat dan humor?
In latere jaren verschijnen The Marx Brothers en jawel: Monty Python. Hun humor heet kennelijk absurdisme. Maakt het wat uit hoe het beestje heet? De film nog even doordraaien en ik kom via Toon Hermans uit bij Urbanus: heerlijk! Herman Finkers, Van Kooten en De Bie: prachtig! Mr Bean en noem de rest maar op. Tommy Cooper met zijn rode fez en als grap vooral lachen om zijn eigen onzinnige gestuntel. Meer dan mooi. Tussendoor fietsen dan nog André van Duin, Paul de Leeuw en meer van dat soort sterren aan het firmament. Voor wie er van houdt is ook dat humor.

Ik bekijk het aanbod op tv vandaag de dag als het over humor gaat.
Verborgen camera’s, homevideo’s. De een ligt meer dan dubbel op of naast de bank van het lachen terwijl de ander na een “oh jee, dat weer” toch liever wat leuker dingen gaat doen. Ik zeg niks. Al helemaal niks zeg ik over die ordinaire (Amerikaanse) soaps met een voorgeprogrammeerde lachband. Ik haat ze. Mensen lachen erom. Zelfs ik heb geleerd wat zappen is.

Uiteraard verstaat iedereen onder humor wat anders. Prima en vooral houden zo.
Voor de een liggen sommige onderwerpen en grappen gevoelig, een ander ziet het probleem niet.
Wat voor de een alleen maar een grap is, is voor de ander misschien wel choquerend en kwetsend. Achtergrond, komaf, religie, overtuiging, persoonlijke situatie.
Gelukkig hebben we niet allemaal dezelfde smaak maar hou als je humoristisch denkt te zijn als het even kan wel rekening met anderen. Mag, hoeft niet; zolang het maar niet bewust schofferend is.

Wat humor dan wel is?
Ik weet nog altijd niet hoe ik het moet omschrijven.
Misschien denk jezelf ook wel dat je de leukste thuis bent.
Klopt vast alleen als je single bent.

 

Meer columns van Rob van Spanje? Lees zijn bundel Vis op vrijdag!
[bol_product_links block_id=”bol_56fec0b761913_selected-products” products=”9200000039366285″ name=”Vis op vrijdag” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

written by

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.