Simon Snow wil gewoon relaxen en genieten van zijn laatste jaar op de Watford School of Magicks, maar iedereen valt hem lastig. Zijn vriendin heeft het uitgemaakt, zijn beste vriend is een plaaggeest, en zijn mentor probeert hem in de bergen te verstoppen, waar hij misschien veilig zal zijn. Simon kan niet eens blij zijn met het feit dat zijn kamergenoot en oude rivaal spoorloos verdwenen is, omdat hij zich zorgen blijft maken over het kwaad. En er zijn spoken. En vampiers. En verschrikkelijke, duivelse dingen die proberen om Simon neer te halen. Als je ’s werelds krachtigste magiër bent, kun je nooit even relaxen en genieten. (meer…)

Calls beste vriend is een wolf, Brutus genaamd. Zijn vader vermoedt dat Brutus kwade bedoelingen heeft. Wanneer Call ontdekt dat zijn vader hen probeert te vernietigen, vlucht hij naar het Magisterium. Maar daar is het leven niet gemakkelijker als blijkt dat De Alkahest – een koperen handschoen die tovenaars van hun magie scheidt – is gestolen. In hun zoektocht naar de dader, trekken Call en zijn vrienden Aaron en Tamara de aandacht van gevaarlijke vijanden. En langzaam komen ze dichter bij een nog gevaarlijkere waarheid. (meer…)

De meeste kinderen zouden er alles voor overhebben om mee te doen aan de IJzerproef. Callum Hunt niet. Al zijn hele leven heeft zijn vader hem gewaarschuwd om uit de buurt van magie te blijven. Hij hoefde alleen maar de toelatingstoets zoveel mogelijk te verpesten. Maar ondanks zijn lage negatieve score, word hij toch vreemd genoeg door Meester Rufus gekozen. Nu moet hij naar het sinistere Magisterium, dat kinderen opleidt tot machtige tovenaars. Tegen zijn vader belooft hij dat hij er alles aan zal doen om te falen. Maar het Magisterium lijkt een duistere connectie met zijn verleden én zijn toekomst te hebben, en de IJzerproef is slechts het begin van alle grote uitdagingen die Callum te wachten staan …” (meer…)

Hij pleegde honderden inbraken, werd tot vijfentwintig jaar gevangenisstraf veroordeeld en wist talloze keren met succes te ontsnappen. Tot aan zijn laatste arrestatie in de jaren tachtig gold Gerrit de Stotteraar (1920-circa 2003) als de bekendste inbreker van Nederland. Zijn criminele loopbaan speelde zich af in de tijd waarin er meer aandacht voor ‘de mens achter de dader’ ontstond en het strenge, rigide gevangenissysteem in ons land in een van de mildste strafregimes ter wereld veranderde. Gerrit de Stotteraar is behalve de biografie van een kleurrijk figuur uit de schimmenwereld van de ‘ouderwetse’ misdaad ook een portret van een unieke periode uit onze rechtsgeschiedenis. (meer…)